9 mei: Moederdag

Vrouw vandaag' (Wilma Samyn; Marieke den Butter)
De wereld is vol wegen die gebaand zijn door het feminisme, de moderne psychologie en wereldgelijkvormigheid. Maar midden tussen die wirwar van wegen loopt het pad van bijbelse waarheid. In dit boek worden veel onderwerpen die met het vrouw-zijn anno nu te maken hebben tegen het licht van de Bijbel gehouden. Zo ontdek je als vrouw hoeveel de Bijbel voor jou te zeggen heeft.

Hoe kwam je op het idee voor het boek?
'Twee jaar geleden was ik met Eva-collega Minella van Bergeijk in Suriname en reden we in een taxi in de buurt van de Saramacca-rivier. De gids die bij ons in de auto zat, vertelde ons over het graf van Anna Pannekoek. Anna was de vrouw van een dominee die leidinggaf aan een groep Nederlandse kolonisten, die daar in 1845 was aangekomen. 'Vervolgens ging er van alles mis,' voegde de gids eraan toe. Het verhaal intrigeerde me zo dat ik vanuit de hotelkamer begon te googelen. En ik kon niet meer stoppen.'

?? Wat vond je het leukste aan het schrijven ervan?
'Oei, ik heb genoten van alle onderdelen! Het was zó boeiend om de vele brieven van Anna's man door te lezen. Bij een gebeurtenis die de geschiedenis in is gegaan als 'een mislukt kolonisatieproject' bleef Arend koppig vasthouden aan het project en aan zijn positie. 'De kolonisten werken met lust en vlijt voort en blijven gezond' is een van de uitspraken in zijn brieven die me is bijgebleven. Naast de research vond ik het een mooie uitdaging om Anna's verhaallijnen op te bouwen en haar persoonlijke geschiedenis tot leven te brengen. Daarin heb ik enorm veel geleerd van Beppie van uitgeverij KokBoekencentrum, die me begeleidde.'

?? Wat wil je lezers met het boek meegeven?
'Anna bevond zich als echtgenote van een omstreden leider in een ingewikkelde positie. In de roman blijft ze desondanks trouw aan zichzelf. Ik hoop dat je dit in het boek kunt teruglezen. Daarnaast hoop ik dat de lezers genieten van het verhaal, in combinatie met een interessant stukje uit de Nederlands-Surinaamse geschiedenis.'

?? Ben je al met iets nieuws bezig (en zo ja, wat)?
'Yes! Ik zit volop in de research voor een tweede roman, die zich afspeelt in de Gouden Eeuw, in de periode van de Bestandstwisten. In Nederland ontstond bijna een burgeroorlog door conflicten tussen twee groepen gereformeerden: de remonstranten en de contraremonstranten. Geen eenvoudig thema, maar ik houd wel van een uitdaging, haha.'

Je kunt zeggen van Karen Kingsbury's verhalen dat ze wat te perfect zijn – lees: de personages iets te volmaakt, de gebeurtenissen een tikje te toevallig, de afloop iets te mooi om waar te zijn – maar niet dat ze je aandacht niet tot het eind vasthouden en je niet raken. Want dat doen ze wél. Dat is steeds mijn conclusie als ik in een van Karens romans duik. Zo ook laatst, toen ik me verloor in het verhaal van Maddie en Dawson in 'Iemand zoals jij'.

Als London Quinn, de vriendin van Dawson Gage, om het leven komt, hoort hij van haar moeder dat ze na Londons geboorte drie embryo's heeft afgestaan ter adoptie, maar dat ze niet weet wat daarmee is gebeurd. Hij gaat op onderzoek uit en als hij ontdekt dat London een zus heeft, besluit hij haar, Maddie West, op te zoeken. Het nieuws zet Maddies wereld op zijn kop; het is plots alsof ze zichzelf kwijt is. In de hoop zichzelf terug te vinden, gaat ze op reis om haar biologische familie te ontmoeten. Zal dit haar helpen ontdekken wie ze écht is en waar ze thuishoort?

Dat is jou een vraag en voor mij een weet, want dat vertel ik hier uiteraard niet. Maar zoals ik al schreef, de roman boeit dus vanaf de eerste bladzijde; ik kon hem simpelweg niet wegleggen. Omdat het een hartverwarmend, meeslepend verhaal is, maar ook deels vanwege het onderwerp: embryo-adoptie. Ik had er nog nooit van gehoord, laat staan nagedacht over mogelijke gevolgen voor degenen die de embryo's hebben afgestaan en voor degene die er uit zo'n embryo geboren wordt. Karen laat zien dat dat soms ingewikkelde situaties oplevert, maar ook – het is tenslotte een Kingsbury – dat er altijd hoop is en dat het met Gods hulp goed kan komen.

In grote lijnen verschilt deze roman misschien niet zo veel van zijn voorgangers – het verhaal zit vol oude bekenden, geloofslessen en de nodige romantiek, en heeft een fijn happy end – maar dat is niet erg. In het geval van Karens boeken, en vooral de Baxter-serie, is meer van hetzelfde namelijk juist iets om blij van te worden. En daarom is 'Iemand zoals jij' ook dik geslaagd, als je het mij vraagt.

Voor de liefde in het zadel is deel 1 van de nieuwe serie Hanger's Horsemen.

Hij heeft gewetenloze bandieten bevochten en vreselijke verwondingen doorstaan. Maar nu hij haar heeft ontmoet, overweegt hij zich gewonnen te geven.
Gekweld door herinneringen aan de oorlog staat voormalig cavalerieofficier Matthew Hanger nu aan het hoofd van een groepje huurlingen die bekendstaan als Hanger's Horsemen – levende legendes in het negentiende-eeuwse Texas. Ze nemen het op voor onschuldigen en verschaffen recht aan onderdrukten. Maar als de kogel van een veedief een van hen op het randje van de dood brengt, zijn zíj degenen die hulp nodig hebben.
Dokter Josephine Burkett is eraan gewend dat mannen met één blik op haar rokken haar medische vaardigheden in twijfel trekken. Maar nieuw voor haar is dat een man onmiddellijk van gedachten verandert en zelfs aanbiedt om haar te assisteren tijdens een operatie. Met zijn trouw aan zijn zieke vriend wint Matthew Josephines respect, en als haar broer ontvoerd is, wordt hij haar enige hoop op redding.
Als het plan helemaal misloopt en Josephine tussen twee vuren komt te zitten, moet Matthew alles opofferen – misschien zelfs zijn team – om haar te bevrijden.