Sinds een aantal jaar wordt het veel gedaan: op retraite gaan. Oftewel: je enkele dagen (of langer) afsluiten van de bewoonde wereld, bijvoorbeeld door je terug te trekken in een klooster, om met jezelf en/of je geloof aan de slag te gaan. Ik heb altijd gezegd dat dat niets voor mij is, maar guess what… afgelopen weken was ik toch op retraite. Alleen niet in zo'n oud klooster. Nee, mijn retraite vond gewoon plaats in mijn eigen huis. Ik las namelijk 'Kijk eens naar de bloemen' van Sarah Beth Marr – een retraite op papier.
Dit boek, dat Sarah Beth schreef voor wie door de drukte van het leven de diepe verbinding met God mist, kun je zien als een retraite, omdat het je door middel van overdenkingen, vragen en gebeden dertig dagen bewust doet stilstaan bij God. Om je op die manier…
* … op een nieuwe wijze met God te verbinden.
* … te leren genieten van Gods Woord.
* … je te helpen je tempo te vertragen.
* … je toevlucht te leren zoeken bij God, in plaats van elders.
* … te doen ontdekken hoe je minder stress en meer tevredenheid ervaart.
* … duidelijk te maken hoe je voluit aanwezig bent in eigen je leven.
Met als doel dat je ziel verfrist en vernieuwd wordt en dat je aangemoedigd wordt om naar God toe te groeien, zodat het uiteindelijk een gewoonte wordt om voortdurend in Hem te blijven en dicht bij Hem te leven. Omdat een leven dicht bij God zo veel zegeningen oplevert. Zo ga je dan Zijn stem verstaan. Je vindt een rust die alles te boven gaat. Je ontdekt wat je talenten zijn en wat Gods wil voor jou is. Je komt volop tot leven. En nog veel meer!
Nou, in mijn geval heeft Sarah Beth haar doel bereikt, want 'Kijk eens naar de bloemen' heeft mij geïnspireerd om me regelmatiger terug te trekken uit de drukte van alledag voor een momentje samen met God. Om bij Hem rust te zoeken, me op te laden en mijn leven op Hem af te stemmen. Het heeft mijn verlangen naar God doen groeien. Nu moet ik er nog werk van maken, natuurlijk. Maar voordat ik daarmee begin, nog even dit: Wil jij dit ook? Dan is dit boek wat je moet hebben!
